Bir dönemi daha kapatıyorum..
Her sezon finalinde olduğu gibi .. Ben de yeni bölümleri ve bölümlerde oynayacağım yeni rolü şaşkın bir şekilde merak ediyorum :)
İnsan ya yorgun ya da kafası karışık olunca.. içinden çokça cümlelerle konuşuyor.. bunları yazmalıyım diyecek kadar bile yetişemiyor hızına kendinin..
Pılımı pırtımı topluyorum..
Hatıralar hep özlemle aranır..
Bazen bir fincan kahvesine ihtiyaç duyuyor insan..
Geleceğe hangi hatıraları saklamalıyım diye soruyorum kendime.. Nedense hep sanki o hatırayı tekrar yaşayacakmış gibi yaşanabilir olanları düşünmeye çalışıyorum.. Sonu gelsin istemiyorum belki o duygunun.. Sonsuzluk hissinin bir tazahürü sanırım..
Yaşanılabilir olana sarılarak ayakta kalabiliyor insan..
Bazen yaşanılabilir olan elimizin ucunda durduğunda dokunamasak da..
Yeni şehrin tüm (!) "İpek böcekleri"ne "kelebek" olma fırsatı getirmesini temenni ederek ..:)
tebessümle.. kelebek etkisiyle.. kuantumla..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
48 GB POTPURİ
Üzerinden her şekil bulutlar geçerdi “aşıkken” insanın, Meltem gibi yel gelir, son emeli güle konardı “son of the od”, Şimdi en güvendiği...
-
En özel gününde.. insanın.. gece.. herkes evlerine döndüğünde.. yalnız kalması kadar rahatsız edici bir yalnızlık olabilir mi? Performansı i...
-
BILMECE BILDIRMECE..DIL USTUNDE KAYDIRMACA..SORUSUNUN SADECE MASUM CEVABINI BILENLERE TEBESSUMLE BAKTIGIM KELIME..:) AMERIKALILARIN BARAKALA...
-
Çok yorulunca çok konuşmak bir rahatsızlık mı bilemiyorum.. Ama ben, yoruldukça zihni açılanlardanım sanırım.. elim ayağıma dolaştıkça koord...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder