27 Eylül 2007 Perşembe

Kelimeler Nasıl Yığılır..

uzun cümle kurmaya başladığımda.. sanki bir rüzgar dalgası gibi.. kuvvetli ama kesik kesik gelen ..darbeli bir nefes gibi.. cümle uzuyor..uzuyor.. ilk andaki anlam ve ateşiyle.. ortasındaki şiddet ve lezzeti.. sonundaki pişmişliği ya da ham kalmışlığı ..başlangıçtan farklı his uyandırıyor..

samimiyet virgüllerin arasından kayıyor.. araya giren harflerin sertliğinden kırılan.. sızlayan burunlar.. bir ünlem işaretiyle dimdik sıyrılıyor cümlenin sonundan..

tatmin olunmuşluğu sorgularken tükenmiş rüzgar esintisi.. üç noktanın olduğu yere.. bir ölü gibi yığılıyor..
şimdi harfler üst üste.. sanki bir orji sahnesi gibi.. kiminde sapkınlık ve doygunluk hissi.. kiminde mide bulantısı.. kiminde kara saplanmış donma belirtisi..

Hiç yorum yok:

48 GB POTPURİ

   Üzerinden her şekil bulutlar geçerdi “aşıkken” insanın, Meltem gibi yel gelir, son emeli güle konardı “son of the od”, Şimdi en güvendiği...